Dag 17: Rijden door een sprookjeslandschap in Utah

Geen activiteiten vandaag. Het enige dat we gaan doen is van Bryce Canyon National Park rijden naar de Red Cliffs Lodge in Moab. Maar dan wel via een aantal van de mooiste wegen van Noord-Amerika: de UT-12, UT-24 en UT-128. Een rit van 5,5 uur, maar we hebben geen moment gehad dat we naar de e-reader grepen. Het landschap was zo beeldschoon en zo gevarieerd. De rotsen waren wit, geel, grijs, groen, oranje, rood, paars en dan vaak ook nog in strepen naast elkaar. Je gelooft je ogen niet. Na elke bocht kwamen opmerkingen als: “wauw, moet je dit zien”, “dit is toch niet normaal, zo onwerkelijk”, “kinderen, kijken jullie wel” of een enkele “ooooh of aaaah”.

Het klinkt gek, maar ik had af en toe een brok in mijn keel van de schoonheid. Zeker als dan op de achtergrond muziek klinkt van The National en The War on Drugs (of de Abba-liedjes van de musical Mama Mia voor de vrouwelijke inzittenden). Je voelt je dan zo gelukkig en ook zo klein op deze wereld. Het gevoel is ook niet goed te beschrijven of vast te leggen op de foto. Je moet dit echt ervaren. Anne deed ook regelmatig het raam omlaag en begon enthousiast foto’s en filmpjes te maken. Dit landschap maakt grotendeels onderdeel uit van het Grand Staircase Escalante National Monument en voor een kleiner deel van het Capitol Reef NP.

Na een uur en een kwartier rijden komen we aan bij het Kiva Coffeehouse. Ik had over deze plek gelezen op het Alles Amerika-forum. En eerlijk is eerlijk, er was geen betere plek om onder het genot van een kop koffie te genieten van elkaar en van de omgeving. Ook verkochten ze hier de prachtigste sieraden, kaarten en foto’s van de cultuur van de Anasazi. Esther heeft nog een mooie ring gekocht. Als je het niet weet, rij je zo voorbij deze plek. Ik kreeg wel de indruk dat meer mensen het forum lezen. Er klonk vooral Nederlands in de ruimte ;)

Ondertussen was het 12 uur. We moesten verder. Na weer een uur en een kwartier rijden komen we aan in Fruita in het Capitol Reef NP. Het leuke aan Fruita is dat er een aantal boomgaarden zijn met fruit. Je kunt hier zelf fruit plukken, de oogst op een weegschaal leggen en het geld in een kistje doen. De prijs is 1 dollar per pond. We hebben allemaal een aantal groene appels geplukt (qua smaak lijkt het op Granny Smith), afgewogen en 1,5 dollar in het kistje gedaan.

Hierna hebben we het tempo wat opgevoerd en bij Moab reden we de UT-128 op. Een weg met links en rechts dieprode wanden en aan de linkerkant de Colorador-rivier. Bij Milemarker 14 ligt onze slaapplek voor de komende vier nachten, de Red Cliffs Lodge. Een prachtig gelegen ranch aan de rivier met een Winery, Restaurant (The Cowboy Grill) en een heus filmmuseum. Rondom deze plek zijn bijna 100 verschillende films opgenomen, waarvan vele westerns (met John Wayne), maar bijvoorbeeld ook Thelma & Louise, Mission Impossible II en Back tot he Future II en III. Ik heb hier een mooie cowboyhoed aangeschaft als persoonlijk aandenken aan deze reis. Esther is helemaal verknocht aan deze plek. We zijn nog even naar de stallen gelopen en op de weg er naar toe kwamen we nog twee hertjes tegen.

De komende vier dagen gaan we hier Arches NP en Canyonlands NP ontdekken.