Dag 6: Zonsondergang door een maansteen

Geen reisdag vandaag, maar met zijn allen relaxen bij ons huisje. Lekker rustig opstaan, van een heerlijk ontbijtje genieten, even door de botanische tuin wandelen, een potje Tienen (kaartspel) en daarna naar het zwembad met een e-reader in de hand. Het doet ons allemaal goed!

Aan het einde van de middag stappen we de auto in en rijden naar het centrum van Cambria. Eerst wil ik de tank bijvullen. Hij is half leeg, maar ik wil tijdig tanken om het risico te voorkomen dat ik op zoek moet naar benzine op een plek waar weinig tankstations zijn. Alleen heb ik geen flauw idee hoeveel benzine er bij in moet en in Amerika moet je eerst betalen en dan pas kun je tanken. Je geeft dan aan voor welk bedrag of voor hoeveel gallon je wilt tanken. Bij het eerste tankstation dat we langsrijden stap ik naar binnen. Ik geef aan dat ik graag eerst wil tanken en pas daarna wil betalen en vraag of dat mogelijk is. Dat kan, maar dan willen ze graag dat je een rijbewijs of paspoort achter laat (om te voorkomen dat je er zonder te betalen vandaar gaat. Ik pak mijn Secrid-portemonnee en met het schuifje komen mijn pasjes ineens naar boven en ik haal mijn rijbewijs er uit. De pompbediende gaat: "WOW, that's cool and also very usefull ". Ik moest er om lachen. Blijkbaar kennen ze dat in de USA nog niet. Vervolgens begon ik te tanken. Bij 14 gallon stopte hij. Dat is omgerekend 52 liter, dus blijkbaar heeft mijn auto een 100 liter tank. Ik moet USD 58 betalen. Per saldo dus iets van 1 euro voor 1 liter benzine. Dat is een fijne constatering!

Vervolgens gaan we uit eten bij La Terrazza, een mexicaans restaurant. We bestellen wat verschillende soorten enchiladas en taco's en een chile enrolli (of zoiets). Altijd leuk om iets te bestellen wat je niet kent. Het bleek een grote groene peper te zijn omhult met een soort beslag. Het was verrassend lekker, zeker niet te pittig.

Na het eten rijden we naar Moonrock Beach. We willen daar eerst op zoek gaan naar moonstones (maanstenen). Dat zijn vrijwel doorzichtige, witte (of pasteltinten) ovalen stenen die gebruikt worden in sieraden. Op dit strand zijn ze voorhanden, maar je moet er wel wat voor doen. Het strand bestaat, als je goed kijkt, namelijk uit allemaal kleine steentjes waartussen je af en toe een moonstone kunt vinden. Na een uurtje zoeken hebben we er een handvol gevonden. Anne maakt een prachtige foto met haar mobiel van de moonstone tussen haar duim en wijsvinger en de ondergaande zon erachter!

Daarnaast genieten we ook hier van de  zee en de rotsen. En van de surfers in de branding met een ondergaande zon. Het doet je terugdenken aan de tijden van O'Neill en de film Point Break.

Morgen gaan we vroeg op pad voor een rit van drie uur naar Sequoia National Park voor het bewonderen van de mammoetbomen (sequoia's).

Het gaat inmiddels weer een stuk beter met Romee. Ze kan pijnvrij bewegen zolang ze haar oefeningen maar blijft doen.